|      gmina : 
OSIEK
                            | 
    powiat: 
STASZÓW      |      | 
  
    
            
        
OSIEK
                           
                          
                            
 
1. Seweryn Wesołowski 
 
Na cmentarzu parafialnym (ok. 80 m główną alejką, i po lewej stronie) postawiony nagrobek z lastryka, zwieńczony krzyżem. Na nagrobku  wyryto napis: 
Ś. P. / SEWERYN / WESOŁOWSKI /  WETERAN /  POWSTANIA / STYCZNIOWEGO / 1863 / ŻYŁ LAT 81 ZM. 30.X.1927  
 
   Przed nagrobkiem położona płyta nagrobna ze słabo czytelnym napisem: 
SEWERYN / WESOŁOWSKI / WETERAN/ POWSTANIA STYCZNIOWEGO / 1863 / UR. 1844 W TŁUCHACH / ZIEMI PŁOCKIEJ / POCHOWANY W ASYŚCIE / KOMPANII HONOROWEJ / WOJSKA POLSKIEGO / ZM. 30.X.1927 / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI    
 
 
 
   Seweryn Ogończyk Wesołowski podczas powstania styczniowego walczył w Płockiem.  
   Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, Seweryn Wesołowski, po przeprowadzonym postępowaniu kwalifikacyjnym, został wprowadzony do IMIENNEGO WYKAZU WETERANÓW POWSTAŃ NARODOWYCH 1831, 1848 I 1863 ROKU (Dz. Personalny Nr 10/1921 poz. 2426), otrzymał honorowy stopień - podporucznik weteran 1863 r. oraz dożywotnią pensję należną weteranom powstań narodowych.  
  
   Z. Sabat (za A. Królikowskim) podaje, że na cmentarzu w Osieku był grób Antoniego Drzymalskiego, powstańca z oddziału Czachowskiego. Obecnie mogiły tej nie można zlokalizować. Wprawdzie na cmentarzu w Osieku w kilku miejscach są mogiły Drzymalskich, ale brak jest wskazań aby uznać, że któraś z nich jest właśnie mogiłś powstańca.  
  
    Osiek był świadkiem walk powstańczych prowadzonych przez Dionizego Czachowskiego, który po krótkim pobycie w Galicji w lecie 1863 roku, otrzymuje nominację na stopień generała i powraca ponownie do powstania. Prowadzi około 650-osobowy oddział piechoty i kawalerii, przeprawia się w  przez Wisłę i 20 października 1863 r. w godzinach przedpołudniowych dociera do Osieka.  
   W Osieku dochodzi do starcia ze szwadronem dragonów, w wyniku którego padli zabici po obu stronach. Po krótkim postoju oddziały powstańcze pomaszerowały w kierunku Klimontowa, by jeszcze w tym dniu w Rybnicy, odległej o 8 km, stoczyć ciężki bój z wojskiem rosyjskim.   
 
góra strony 
  
   
2. Ks. Tomasz Sokalski
Na cmentarzu przykościelnym stoi wysoka kamienna kolumna z figurą NMP. Na kamiennym cokole umieszczono sa napisy:
 NA PAMIĄTKE JUBILEUSZU / PIEĆDZIESIĘCIOLECIA - DOGMATU /  NIEPOKALANEGO POCZĘCIA / NAJŚWIĘTSZEJ MARYI / PANNY/ 1904 R.   
   Na bocznej płaszczyźnie ko;umny, po prawej: 
 X. TOMASZ SOKALSKI / KANONIK KATEDRY SANDOMIERSKIEJ. /  X. PIOTR STEPIEŃSKI    
   Od strony drogi jest napis:  
 O ŁASKAWA / O LITOŚCIWA / O SŁODKA / PANNO MARYO ! / Konstanty i Maryanna / Witkowscy 
Ks. Tomasz Sokalski (ur. 19.12.1836 -† 15.02.1912), w czasie powstania - prałat katedry sandomierskiej, kierownik duchowny seminarium w Sandomierzu. Później, w latach 1890 - 1912 był proboszczem w Osieku. 
   W okresie powstania styczniowego włączył się do czynnej działalności narodowej- był organizatorem poczty powstańczej w Sandomierzu.  
   Zmarł w Sandomierzu i tam spoczywa na cmentarzu katedralnym przy ul. Mickiewicza.  
   Jedynym utrwalonym śladem bytności ks. T. Sokalskiego w Osieku jest figura NMP, wystawiona na kolumnie przy kościele, na której upamiętniono nazwisko proboszcza. 
 
  
góra strony 
  
ostatnia aktualizacja:
13-07-2014 , 10:25
               
              
           | 
            
       
     | 
  
   
    |  
         
     |