| gmina :
RADOSZYCE
|
powiat:
KOŃSKIE | |
RADOSZYCE
1. Ks. Józef Urbański
Na cmentarzu parafialnym znajduje się żelazny nagrobek ks. Józefa Urbańskiego. Dojście: od głównej bramy aleją na wprost i dalej wśród mogił prosto ok. 20 m .
Na żeliwnej podstawie postawiona ryflowana kolumna zwieńczona krzyżem ustawionym na kuli. W podstawie nagrobka żeliwna tablica z napisem:
D. O. M. / X. JÓZEF URBAŃSKI / PRAŁAT ARHIDYAKON / KATEDRY SANDOMIERSKIEJ / PROBOSZCZ PARAFJI / RADOSZYCE. / JUBILAT ŻYŁ LAT 83 / ZMARŁ DNIA 9 STYCZNIA / 1885 ROKU
Z boku nagrobka ustawiona tablica poświęcona pamięci STANISŁAWA ROMERA, zaś od tyłu następna tablica upamiętnia postać HELENY WIERZBIĘTY.
Ks. Józef Urbański (1802 - 1885) urodził się w Bodzentynie. Od 1832 r. jest proboszczem w Fałkowie, następnie, w latach 1852 - 1867, prowadzi parafię w Przedborzu.
Za popieranie powstania, w roku 1863 został aresztowany i osadzony w więzieniu w Przedborzu a następnie w Radomiu. Siedział tam do 1 grudnia 1863 r.
W okresie późniejszym jest proboszczem w Osieku, zaś od roku 1873 do śmierci był proboszczem w Radoszycach. W wieku 83 lat zmarł w Radoszycach w roku 1885.
góra strony
2. Jan Cybulski
Płyta nagrobna Jana Cybulskiego na cmentarzu w Radoszycach.
W centralnej części cmentarza, w pobliżu widocznego charakterystycznego żeliwnego krzyża na kamiennym postumencie, położona jest betonowa płyta nagrobna z wyrytym napisem upamiętniającym Jana Cybulskiego, uczestnika powstania 1863 roku.
Dojście do mogiły: od powszechnie znanych miejsc pamięci narodowej - mogił pomordowanych i poległych w II Wojnie Światowej (przy alei poprzecznej do osi cmentarza), kierujemy się na północ, w kierunku widocznego żeliwnego krzyża. W 9-tym rzędzie mogił, w pobliżu w/w krzyża, nieco wtłoczona pomiędzy otaczające katakumby, znajduje się ziemna mogiła weterana, przykryta betonową płytą. Na płycie nagrobnej wyryty jest napis:
† / Ś. P. / JAN / CYBULSKI / Z CYBULIC WIELKICH / 24.VI.1839 - 24.VI.1916 / ZESŁANIEC NA SYBERIĘ / POWSTANIEC 1863 /
(na załączonym zdjęciu słabo czytelny napis został komputerowo wyraźnie wzmocniony)
Jan Aleksander Cybulski urodził się 7 maja 1839 roku, syn Feliksa Aleksandra Cybulskiego herbu Łada i Apolonii z Fedorowiczów herbu Pobóg, co potwierdza akt urodzenia nr 25 z 1839 r. sporządzony w kościele parafialnym w Kazuniu Polskim (na płycie nagrobnej podano błędną datę urodzenia!). Jak podkreślała to zawsze rodzina - pochodził się z Cybulic Wielkich, miejscowości położonej na obrzeżu Puszczy Kampinowskiej, której nazwa wywodzi sie od właścicieli tych ziem - Cybulskich, którzy prawa własności do tych ziem posiadali już z dokumentów z r. 1440 (gdy nastąpił podział Cybulic Szlacheckich na Cybulice Duże i Małe). Szlachecki ród Cybulskich z Cybulic pieczętował się herbem "Łada".
Jan Aleksander uczestniczył czynnie w powstaniu narodowym 1863 - 1864 roku, za co został uwięziony i skazany na osiedlenie w tobolskiej guberni. Przebywał tam 20 lat, do 10 maja 1884 r. Mieszkał w Wielkiej Tochcie, gmina Judińsk w okręgu Kaińskim. Tam wstąpił w związek małżeński z Agrypiną Stiepanowną Dilkową, z którą miał dwoje dzieci: syna Mikołaja i córkę Martę. Na mocy carskiego ukazu zwolniony, powrócił z całą rodziną do Warszawy. W roku 1885 w Warszawie zmarła mu żona Agrypina. Ożenił się powtórnie, a po śmierci drugiej żony, przeniósł się teraz do syna, Mikołaja do Gąbina, a następnie do Radoszyc. Jego córka Marta wyszła za rosyjskiego urzędnika w Warszawie i w roku 1914 wyjechali wraz z czwórką dzieci do Moskwy.
Jan Aleksander Cybulski, w wieku 77 lat, zmarł w Radoszycach w dniu 24 czerwca 1916 r. i został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Jego syn, Mikołaj, był leśniczym w Nadleśnictwie Ruda Maleniecka. W okresie późniejszym pracował na placówkach w Podgórzu k/ Bodzentyna i w Skarżysku - Pogorzałem. Po śmierci spoczął na cmentarzu w Bodzentynie.
Na ziemnej mogile weterana powstania 1863 roku betonową płytę wykonał w latach osiemdziesiątych XX w. jego wnuk, Aleksander - nauczyciel, który w okresie okupacji przez pięć lat przebywał w hitlerowskim obozie koncentracyjnym.
Historia lubi się powtarzać. W dziejach Cybulskich znajdujemy tego potwierdzenie: najmłodszy wnuk Jana Aleksandra Cybulskiego - Marian Cybulski w roku 1940 został wywieziony przez Sowietów z Puszczy Świsłockiej również na Sybir. Trafił do kopalni miedzi w Karabaszu, niedaleko miejsca zesłania swego dziada. Szczęśliwie udało mu się z armią gen. Andersa wydostać z ZSRR. Był lotnikiem w brytyjskim RAF-ie, i latał aż do końca lat sześćdziesiątych. Zmarł w Anglii w r. 1979.
Wprowadzono w kwietniu 2010 r. - na podstawie
informacji przekazanych przez Krzysztofa Biłka,
którego rodzina zaprzyjaźniona była z Cybulskimi.
11.01.2012 r. biogram skorygowano i uzupełniono na
podstawie informacji praprawnuka powstańca 1863 r.
- Antoniego Mikity, autora genealogii rodu Cybulskich.
góra strony
ostatnia aktualizacja:
15-07-2014 , 11:31
|
|
|
|
